آیا اضطراب من طبیعی است ؟
تمام هیجان ها و احساسات انسان اعم از شادی، اندوه، ترس و اضطراب، تنفر و انزجار و… برای حفظ
حیات، تصمیم گیری و ارتباطات انسان ها ضروری هستند. هر کدام از این احساسات باید در مکان درست و به میزان مناسب بروز پیدا کند.
اضطراب واکنش طبیعی بدن به موقعیت تهدید کننده است و ریشه آن به دوران رشد و تعامل کودک با والدین و مراقبین خود برمیگردد و اینکه چقدر والدین ( یا مراقبین کودک) توانسته اند با رفتارشان احساس امنیت را برای کودک فراهم کنند.
به زبان ساده، اضطراب همانند یک زنگ خطر از طرف مغز برای بدن است که او را آماده خطر میکند اما در شرایط اختلال اضطرابی بنا به تجارب رشدی و حوادث غیر قابل پیشبینی، مغز این زنگ خطر رو بیش از حد و در مواردی که نیاز به آن نیست ارسال میکند که در نتیجه زندگی شخصی، اجتماعی و شغلی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. به طور مثال: فردی که دچار اختلال پنیک است ممکن است زمانی که بر روی مبل و جلو تلویزیون خانه خود نشسته ناگهان دچار اضطراب شود و یا فردی با اختلال اضطراب فراگیر مدام احساس میکند خطری در کمین است ( با اینکه هیچ دلیل خارجی برای آن پیدا نمی کند.)
به طور کلی میزان تاثیر “اضطراب” بر زندگی و عملکرد فرد عامل تعیین کننده اضطراب از اختلال است.
اگر علائم و نشانه های زیر را در زندگی خود میبینید نیاز هست که با متخصص صحبت کنید.
علائم اضطراب چیست ؟
۱_ اگر تمرکز خود را از دست داده اید و مدام ذهنتان درگیر است.
۲_ اگر افکار تان باعث شده عملکرد اجتماعیتان پایین بیاید.
۳_ اگر نگرانی هایتان باعث شده از فعالیت های روزانه تان لذت نبرید.
۴_ اگر دچار اختلال خواب شده اید و در طول شب مدام افکار مزاحم سراغتان میاید.
جمع بندی
تحقیقات و تجارب نشان میدهد افرادی که دچار اختلال اضطراب هستند و در طول زندگی خود به متخصص مراجعه نکرده اند، اضطرابشان را به عنوان بخشی از ویژگی های خود پذیرفته اند و آن را تحمل میکنند که البته کیفیت زندگیشان را به شدت تحت تاثیر قرار میدهد.
اضطراب یک اختلال قابل درمان است که معمولا با روان درمانی بهبود میابد و این را بدانید که هرچه سریعتر به متخصص مراجعه کنید سریعتر آرامش را تجربه میکنید.
ارسال دیدگاه