اختلال تغذیه و خوردن

اختلالات تغذیه و خوردن شامل:

1. بی اشتهایی عصبیanorexia nervosa
2. پراشتهایی عصبی bulimia nervosa
3. اختلال پر خوری binge_eating
4. اختلال تغذیه و خوردن در دوران شیرخوارگی یا اوایل کودکی.که شامل ۳ اختلال است.( pica, rumination disorder, ARFID)

در ادامه این مقاله با مرکز مشاوره روان پویا همراه باشید

در این مقاله ۲ اختلال تغذیه ، اول به اختصار توضیح داده می شود.

۱- بی اشتهایی عصبی

بی اشتهایی عصبی اغلب با آشفتگی تن انگاره( تصور از بدن) همرا است و فرد علی رغم لاغری آشکار تصور می کند به شکل ناراحت کننده ای چاق است. فرد از حفظ وزن طبیعی امتناع می کند، شدیدا از افزایش وزن خود می ترسد و به میزان زیادی در مورد بدن خود و شکل آن برداشت های اشتباهی دارد.

اصطلاح بی اشتهایی گمراه کننده است زیرا فقدان اشتباه به ندرت در مراحل اولیه این اختلال تغذیه روی می دهد. نزدیک به نیمی از این افراد به علت کاهش شدید مصرف کلی غذا دچار کاهش وزن می شوند و برخی از آن ها برنامه های ورزشی سفت و سختی را انجام می دهند. نصف دیگر این بیماران نیز رژیم غذایی سختگیرانه ای را برای خود تنظیم می کنند‌، ولی کنترل خود را از دست می دهند و مرتب دست به پرخوری می زنند و سپس رفتارهای پاکسازی از خود نشان می دهند.
بی اشتهایی عصبی در زنان شایع تر از مردان است و معمولا در نوجوانی شروع می شود. در این زنان تعارضاتی در مورد انتقال از مرحله دختر بودن به زن بودن وجود دارد. مسائل روان شناختی مربوط به احساس درماندگی و اشکال در برقراری استقلال نیز عوامل مهم در گسترش این اختلال مطرح شده است.

رفتار وسواسی جبری ، افسردگی و اضطراب، سایر علائم روانی بی اشتهایی عصبی هستند. بیمرلن اغلب غیر قابل انعطاف و کمال گرا هستند و شکایت جسمی بخصوص ناراحتی اپیگاستر در آن ها شایع است.
پیاندهای بی اشتهایی می تواند جدی باش، از مهم تر، سطح پایین پتاسیم خون که در اثر گرسنگی ایجاد می شود می تواند بی نظمی های ضربان را منجر شود که خود موجب مرگ می شود.
دو نوع اختلال بی اشتهایی عصبی داریم
۱_ نوع محدود کننده: مصرف غذا به صورت محدود، فعالیت بدنی به طور بی وقفه و وسواسی.
۲_ نوع پرخوری پاکسازی: رژیم های سخت غذایی و در عین حال به طور متناوب دوره هایی از پرخوری یا پاکسازی.

اغلب نظریه های روان شناختی علت بی اشتهایی را نیاز شدید به خودگردانی و استقلال می دانند که از بودن در خانواده کنترل کننده ناشی می شود. والدین دختران بی اشتها، بیش از حد در زندگی آنها درگیرند و به آنها اجازه نمیدهند جدا از نقشی که در خانواده دارند استقلال کافی به دست آورند. سرانجام دختر نوجوان ممکن است پی ببرد که او می تواند حداقل یک جنبه از زندگی خود یعنی خوردنش را کنترل کند و از این راه عزت نفس خود را بیان میکند.

۲-پر اشتهایی عصبی

پر اشتهایی عصبی از بسیاری جهات نمایانگر شکست تلاش های بیمار در دستیابی به وضعیت بی اشتهایی عصبی است. هدف بیماران در هر دو اختلال لاغری مفرط است اما در پر اشتهایی عصبی فرد نمیتواند به طور پیوسته بی اشتهایی را حفظ کند و دست به پرخوری میزند ولی اغلب پس از خاتمه پرخوری دچار احساس گناه، افسردگی یا نفرت از خود می شود. افراد مبتلا به پر اشتهایی عصبی همچنین برای جلوگیری از افزایش وزن، به رفتارهای جبرانی عود کننده ای نظیر پاکسازی( استفراغ عمدی، استفاده مکرر از مسهل یا مدر )، روزه گرفتن یا ورزش مفرط می پردازد. برخلاف مبتلایان به بی اشتهایی عصبی، این بیماران ممکن است وزن طبیعی خود را حفظ کنند. همچنین افراد مبتلا به پر اشتهایی عصبی در مقایسه با بی اشتهایی عصبی، معاشرتی تر، خشمگین تر و تکانشی تر هستند.
مشکل این بیماران در کنترل تکانه های خود علاوه بر پرخوری و پاکسازی که شاخص های این اختلال است به صورت وابستگی به مواد و روابط جنسی خودتخریبی بروز می کند. این بیماران سابقه ی مشکلاتی در جدا شدن از مراقبان خود دارند که با فقدان ابژه های انتقالی در سالهای اولیه کودکی تجلی می کند.
درمان های شناختی رفتاری و داروهای ضد افسردگی به روند بهبود این بیماران کمک می کند.